Derde Verslag alweer!

Kia Ora Kaaskoppen!

Saskia hier, met veel plezier. Queenstown is het deze keer, maar hoe kwam ze daar nu weer?

De laatste keer dat ik iets postte (een week geleden al?) was ik in Franz Joseph beland, een gletsjer. Anders dan zou vermoeden was het in het stadje zelf prima korte-broeken-weer en hebben ook de 5 dollar schoenen van het weer kunnen genieten. Vanwege geld en het feit dat ik al wel eens op een gletsjer heb gestaan, ben ik niet op het ijs geweest, maar heb ik op een meer vlakbij gekayakt. Leuk! We begonnen ’s ochtends vroeg, toen het water nog spiegelglad was en de wind nergens te bekennen. Samen met Polly, een Engels meisje, vormden we een dreamteam dat, na wat technische problemen in het begin-, midden- en eindstuk toch mooi als éénnalaatste terugkwam. Tijdens de tocht hadden we prachtig uitzicht over de gletsjer, de bergen en eeuwenoude bossen, war naar het schijnt kiwi’s en dino’s zitten. Het eerste helaas niet gezien.

Na dit avontuur zijn we met wat mensen van de bus naar de plaatselijke spa geweest :D. Na anderhalf uur 40 graden zwembad was het voor de dusdanig gerimpelde Sas wel genoeg en besloot ze zich klaar te maken voor de avond: Pizza-Avond in de bar! Onbeperkt Pizza! JA!

Na Pizza was het tijd om de calorieën er vanaf te dansen met een echte Limbo-competitie. Helaas was het voor Sa na ronde 2 al over, maar voor de rest was het een leuke avond.

De volgende ochtend ging de wekker vroeg en gingen we naar Wanaka. Normaliter zou ik langer in Franz Jozef blijven, maar ik was dusdanig gehecht geraakt aan de groep mensen en vooral aan Q de buschauffeur, dat ik besloot lekker mee te reizen.

Tijdens de rit hadden we wat noodstops, onder andere bij een mirror-lake. The View kwam me nogal bekent voor van postkaarten, want het was mooi. En echt, als je de foto’s ziet zou je nauwelijks weten wat echt en wat spiegelbeeld is. Sas was in haar sas.

Spiegeltje spiegeltje, aan de wand, wie reist er verder door het Nieuwe Zeeland? Saski!

Na en lange rit kwamen we aan in Wanaka, waar ik lekker op tijd ben gaan slapen.

De volgende ochtend gingen we naar het hoogtepunt van mijn reis: Puzzling World! At is een soort interactief museum met allemaal optische illusies en een doolhof. Hoezo, vrouwen zijn slecht in navigeren? Ik was toch echt als eerste het doolhof uit!

Daarna was het tijd voor Q’ Music, oftewel Duitse Bradwüst muziek en Nederlandse Carnevalskrakers. Ik moest Q echter vertellen dat “Er staat een paard in de gang” toch echt Nederlands is en niet Duits.

We hadden een noodstop bij een fruitmarkt, waar ze ook ijsjes hadden… Na een ijsje of drie was het nu echt tijd voor Queenstown, dé adrenaline stad van de wereld! Iemand in de bus had met Killerpool een gratis Bungy gewonnen, dus dat moesten we allemaal zien. Ik had met mezelf afgesproken om ook te springen, gewoon van de lage 43 meter brug (dat is de originele)… Ach, Queenstown en Q doen gekke dingen met je dus… Ik ben last minute geswitcht naar de op twee na hoogste bungy van de wereld met en val van maar liefst 134 meter…. Ik weet het, ik liep ook te gillen.

Die avond Queenstown een beetje onveilig gemaakt en gefeest met Q! Die nacht wakker gelegen met doemscenario’s door mijn hoofd…. Het was die morgen namelijk tijd voor mij om vaarwel te zeggen tegen de wereld en in een kloof te springen.

Ik had ontzettend geluk met het weer, al kon het me op dat moment niet zoveel schelen. Bibberend hoorde ik de verhalen wat goed en vooral fout kon gaan aan en het hielp misschien ook niet bepaald dat ik met alleen jongens was, die een bang, klein Saskiaatje het liefst nog banger willen maken.

En toen… Daar stond ik dan, trillend, shakend en witter dan ooit. Er werd afgeteld. Three, two, one. One. One. One. Jump! You can jump now! Maar Saskiaatje jumpte niet. Jump! Ze nam diep adem, spreidde haar bevende armen met daaraan zwetende handen. Ze deed een stap naar voren en liet zich in de afgrond storten. Er is nooit meer iets van deze Kiwi vernomen…

Het. Was. GEWELDIG! Mijn god, wat heb ik geschreeuwd. Zo eng! Maar zo veel vrijheid. Niet te geloven. Na vijf keer op en neer stuiteren, werd de Sas weer omhoog gevist. Alweer bevend, maar dit keer van de energie en de pret. Adrenaline overal. Ik heb nog nooit zoveel mensen lief gehad in mijn leven, geloof ik. En ik heb nog nooit zoveel in God geloofd. Ik wilde meteen nog een keer, maar helaas peanutbutter.

Dit alles werd gefilmd en gefotografeerd en eerlijk, ik had de video gekocht, als er niet een massive close-up om mijn achterwerk was aan het eind….

Na mijn uitmuntende sprong was het wederom tijd voor een drankje. Dit keer in een Ice-bar, waar het dus echt heel erg koud is.

De volgende dagafscheid genomen van Q (is good for you) en twee leuke Engelse meisjes. Daarna met wat mensen de in Nieuw Zeeland wereldberoemde FergBurger gaan halen. Een massive Burger vol met kaas, sla en vlees. Heel veel vlees. Die avond (heel wijs) niets meer gegeten.

Na alle pasta met rode saus, noedels, burgers, pindakaas, McDonalds 5 dollar meals en pizza, vond mijn bikini-lichaam het tijd om wat work-out te doen. Ik ben dan ook geheel spontaan en vrijwillig naar de top van een berg gaan lopen, waar je een prachtig uitzicht had op de stad. Ondanks ma’s bergschoenen géén blaren!

Nu is Sa nog steeds in Queenstown, van waaruit ze morgen vertrekt. Naar het diepe zuiden! Naar de verste stad van Utrecht vandaan! Waarom? Omdat ik zoveel van jullie hou en m’n liefde voor jullie ook aan de andere kant van de wereld wil verklaren! En omdat ze daar en bier- en, o mijn god, een chocoladefabriek hebben! Benieuwd
Nou, tot de volgende keer! Mis jullie af en toe nog wel een heel kleine beetje hoor!

Cheers!

Saskiwi (inmiddels insectenbeet-vrij, maar is van de trap gevallen dus blauwe plekken overal!)